'Hoe eerder op de wachtlijst, hoe minder lang je wacht"
Twee jaar geleden spraken we met mevrouw Kusten (toen 68) die op het punt stond om te verhuizen naar een seniorenwoning. Ze woont nu alweer twee jaar op haar nieuwe plek. Tijd om eens te kijken hoe het haar bevalt.
Eerst nog even terug naar toen
Het is niet makkelijk om de plek te verlaten waar je kinderen zijn opgegroeid. Toch staat mevrouw Kusten (68) op het punt precies dat te gaan doen. In haar appartement kan je aan de gaatjes in de lege muren nog zien waar de foto's van haar kinderen en kleinkinderen kortgeleden nog hingen. Ze gaat er in haar nieuwe woning een mooie plek voor zoeken.
Een fris begin, maar de planten gaan mee
In 1983 trok mevrouw Kusten als eerste bewoner in het appartement in de wijk Oosterflank, als echte pionier. In de loop der jaren heeft ze de buurt zien groeien en veranderen. Niet altijd op een goede manier helaas. "Echt overlast heb ik niet, maar ik heb geen veilig gevoel meer 's avonds."
Ik houd veel van dit huis, maar ik wil graag kleiner wonen
Zelfstandig thuiskomen
De drie zoons van mevrouw Kusten groeiden op in het appartement op de tweede verdieping van een complex zonder lift. Daar hield de zorg niet op; in het verleden heeft ze aan vele pleegkinderen crisisopvang geboden. "Ik houd veel van dit huis, maar ik wil graag kleiner wonen. Omdat ik last heb van artrose kom ik soms moeilijk de trap op. Ik wil graag zelfstandig en makkelijk thuis kunnen komen. Daarom heb ik besloten om een ander huis te gaan zoeken, met een lift."
Direct verkocht
Nadat ze de knoop doorhakte, heeft ze niet lang hoeven wachten tot ze in aanmerking kwam voor een nieuwe woning. Omdat ze al een langere periode ingeschreven stond, had ze vaak een goede positie op de wachtlijst. Ze bezichtigde enkele huizen, maar nam geen overhaaste beslissingen. Een paar keer werd ze teleurgesteld, als ze een leuke woning had gezien die uiteindelijk niet aan haar toegewezen werd. Maar haar geduld werd beloond. Ze werd door Woonstad uitgenodigd voor een gesprek en mocht kort daarna een woning bekijken. Ze was direct verkocht.
Vertrouwde buurt
Mevrouw Kusten is ontzettend bij met het vooruitzicht van haar nieuwe woning. Toch ziet ze erg op tegen het verhuizen zelf. Vooral de rommel en al het werk dat het oplevert houden haar bezig. De spullen die ze in 35 jaar om zich heen verzamelde moeten uitgezocht worden; wat gaat er mee en wat niet? "Het nieuwe huis zal lekker fris zijn, met minder spullen. Een andere omgeving, maar toch in een vertrouwde buurt. Ik kijk ernaar uit."
Ik kan uren in de keuken zitten om naar buiten te kijken. En vanuit de woonkamer heb ik ook mooi zicht op de huizen en het pleintje in de buurt. Het is zo leuk om de kinderen daar te zien spelen.
En nu? Hoe bevalt de nieuwe woning?
Ik moet nog wel wennen aan de lift en de galerij die nu hoog ligt. De woning zelf bevalt prima. Perfect. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin. De woning is ruim en alles is gelijkvloers.
En dan het uitzicht! Ik kan uren naar buiten kijken vanuit de keuken en ook aan de andere kant vanuit de woonkamer. Ik kijk uit op straat of op huizen en het pleintje waar veel kinderen spelen.
En de buren?
Ja, ik heb leuke buren. Ik kom vaak leuke mensen tegen waar ik een babbeltje mee kan maken. De meesten zijn wel iets ouder dan ik ben.
