Zoiets moois realiseren we misschien nooit meer’

‘Ons resort’

Rond het complex staan nog bouwcontainers en op de tegels en klinkers ligt hier en daar nog bouwzand. Maar aan de balkons hangen al bloembakken en veel voorgevels zijn versierd met vlinders, kabouters en andere ornamenten. Op bijna elk balkon staan tuinstoelen en- tafeltjes. De eerste bewoners van Wielewaal-Oost hebben geen tijd verspild om het gezellig te maken. ‘Ons resort’ noemde een bewoner het op Facebook. Door de partytenten van de catering en de deuntjes van een ingehuurd muziektrio zou je jezelf inderdaad in Spanje kunnen wanen.

Mooi proces

Maar we zijn gewoon in de Wielewaal. Om 16.00 uur is de binnenplaats volgestroomd met bewoners, medewerkers van Woonstad Rotterdam en andere bij de bouw betrokkenen. Kort daarna begint directeur Verhuur & Wijkbeheer Jenny Vermeeren van Woonstad met een toespraak. Ze roept verschillende mensen naar voren om hen te interviewen over de totstandkoming van Wielewaal-Oost. Bewoners Peter Duivestijn en Bruin van Gelder vertellen hoe ze mee mochten beslissen over de keuze van de architect en het uiteindelijke ontwerp. De wens om twee liften te krijgen, was een van de weinige zaken die niet haalbaar waren gebleken. Ook de architect wordt naar voren geroepen. Ze kijkt terug op een ‘lang, maar mooi proces’ en is zichtbaar trots op het eindresultaat. Ze heeft haar kinderen meegenomen om dat ook aan hen te laten zien.

Sneak preview

Verschillende bewoners zijn de afgelopen maanden door een filmploeg gevolgd. De film is nog niet af, maar na de openingstoespraak werd een ruwe versie als ‘sneak preview’ vertoond. De titel: ‘Weggaan en toch thuiskomen’ slaat op het feit dat alle bewoners van Wielewaal-Oost afkomstig zijn uit de oude noodwoningen in de Wielewaal. Twee van hen zijn Piet en Gré Povinelli. Piet is 89 en woont al 59 jaar in deze buurt. We zien in de film hoe iedereen in de oude Wielewaal zijn woning naar eigen smaak en behoefte heeft aangepast: met een prachtig tuintje, stenen olifanten voor de deur of Oudhollandse luiken voor de ramen. Een bewoner vertelt dat de buurt de laatste jaren wel een beetje begint te ‘verloederen’.

Leefbaarheid en betaalbare huren

‘Ook daar werken we voor samen om verpaupering en verloedering te voorkomen’, vertelt Peter Hakkoer van Woonstad Rotterdam tijdens de barbecue, ‘buurtbewoners helpen mee om te zorgen dat de Wielewaal tijdens leegstand, na de sloop en tot aan de bouw zo leefbaar mogelijk blijft. De bewoners kunnen hier straks vanaf hun balkon zien hoe de Wielewaal in fases helemaal wordt vernieuwd.’ Zijn collega Nico Ros vertelt hoe Woonstad zich heeft ingespannen om bewoners een nieuwe plek binnen de Wielewaal te geven: ‘Veel van hen wonen er al heel lang en zijn dus een lage huur gewend. Een grote huursprong was dus ongewenst en de toenmalige bewonersvereniging zette ons wat dat betreft ook stevig onder druk. Onze oplossing was om een zeer duurzaam complex neer te zetten. Tegenover lagere huurinkomsten staan besparingen op korte en lange termijn.’

Bouwen voor de toekomst

Tot slot spreken we Dennis Lausberg, directeur Vastgoedbeheer & Ontwikkeling bij Woonstad. ‘Zoiets moois realiseren we misschien nooit meer’, zegt hij. Door de nieuwe Woningwet hebben we veel minder speelruimte. Dat kan tot gevolg hebben dat we kleinere woningen moet gaan bouwen of hogere huurprijzen moeten vragen. Wat we blijven doen, is bouwen voor de toekomst. Kwaliteit is daarbij belangrijk, maar ook schoonheid telt mee. Een hofstructuur met een binnenplaats, zoals je hier ziet, zal altijd aantrekkelijk blijven omdat het de mogelijkheid biedt voor het ontstaan van gemeenschappen. Over twintig jaar zullen mensen hier nog steeds graag willen wonen.’